|
Blogs
Agro Nord - fotoshoot - bedrijfsbezoek Belgen 10 maart 2012
Woensdag 7 maart werd in Aars de Agro Nord gehouden, oftewel de Noordshow voor Denemarken. Een kwalitatief sterke fokveedag met deelnemers uit het hele land. Viking Danmark, Breed ´n Care DK, Semex en ABS lieten dochtergroepen zien. Wij hadden 4 koeien mee. Een eerste kalfs Mr.Sam, die derde liep in haar groep. Vervolgens waren de rode dames aan de beurt, een Wisconsin Red (zie foto) en een Sonlight, beide eerstekalfs. De Sonlight liep derde in de groep, de Wisconsin een stukje lager (8e van de 10). Aan het eind van de dag was onze tweedekalfs Deuce aan de beurt. Zij liep erg goed, 2e in haar groep. Marcel en Johan hadden de koeien er dus geod voorstaan en Elly Geverink heeft de puntjes op de i gezet.
In Denemarken mogen alleen de eersten uit de groep terugkomen, dus niet zoals in NL ook de 1B.
Al met al een geslaagde dag. Mooie koeien en erg gezellig. We hebben met erg veel mensen gepraat.
En onder het poepvangen en konten schoonvegen moesten er ook nog foto's gemaakt worden. 22 maart komt De Boerin weer uit (als bijlage van de Veeteelt)...... dan kunnen jullie het resultaat zien!
Ondanks dat de koeien om 16 uur al klaar waren, mochten we pas om 22 uur met de koeien vertrekken. Marcel, zijn ouders en Svend en Mads waren om 15 uur al naar huis gegaan om te voeren en melken. Johan heeft de laatste koe voorgebracht. Uiteindelijk waren de koeien om 23.45 uur weer thuis en kon ik (Marlies) ze naar de stal doen.
De volgende dag hebben we samen met Lene het werk snel in orde gemaakt, want om 9.30 zou er een groep met 20 Belgen voor de deur staan. Die waren er uiteindelijk pas om 10.15 uur, maar het verliep prima. Ondanks dat we het laatste (en kleinste) bedrijf waren op hun Denemarkenreis waren ze zeer geïnteresseerd en stelden ze veel vragen. Om 12.30 uur vertrokken ze pas weer richting Aarhus.
Genieten 15 januari 2012
Alweer een nieuw jaar. Nog een paar maandjes en we wonen hier alweer 6 jaar. 6 jaar die echt voorbij zijn gevlogen. 6 jaar waarin we veel hebben meegemaakt, zowel positief als negatief. Wat dat betreft waren het tropenjaren, maar we hadden het niet willen missen. We zijn weer heel wat ervaringen rijker en dat vormt je ook wel een beetje.
Vaak worden dingen na verloop van tijd weer gewoon. Is het niet meer bijzonder. En toch moeten we niet vergeten te genieten van de kleine dingen in het leven. Zoals de prachtige zonsondergang gisteren, waar we echt even bij stil hebben gestaan. Het licht in de stal toen we begonnen met melken was gewoon warm oranje. Heel speciaal. Of zoals nu op dit moment terwijl ik dit type. Het is windstil, de velden zijn bedekt met een laagje rijp en de ochtendzon schijnt er heel lichtjes overheen. Super gewoon.
Op zo'n moment besef ik me dat we hier op een heel mooi plekje wonen. Dat we het maar treffen met onze beide jongens. Dat we een mooi bedrijf hebben waar we allebei met plezier werken. Dat we gewoon gelukkig zijn met ons leven hier.
Bezoek 22 december 2011
Jaarlijks houdt de fokstieclub van Himmerland (onze streek) haar jaarvergadering, met vooraf een bezoek aan een melkveebedrijf. En dit jaar wilden ze graag een bezoekje aan ons brengen. Daar moesten we wel even over nadenken hoor. We houden er eigenlijk niet van om zoveel mensen op het bedrijf te hebben lopen. Wij hebben een erg hoge gezondheidsstatus en die willen we ook graag zo houden. Maar we zijn akkoord gegaan, ook omdat we natuurlijk trots zijn op ons bedrijf en dat graag willen laten zien. Nu hebben geen bijzonder bedrijf, in de zin dat we geen nieuwe stal hebben of een melkrobot. Maar in juni hebben we wel zo'n beetje alle prijzen gewonnen op de fokveedag in Nibe en ook deden we goed mee in Aars in maart. Maar wat een werk was het. De boel opruimen en schoonmaken en daarnaast moesten er heel veel dieren geschoren worden. De pinken scheren we iedere winter de ruggen zodat ze hun warmte beter kwijt kunnen, maar nu moest dat allemaal voor 8 december klaar zijn. En Marcel wilde graag een tiental koeien helemaal fokveedag klaarmaken. Die koeien hebben we voor in de stal tentoongesteld. Lekker dik in het zaagsel en aangezien alle bezoek overtreklaarzen aanhadden, mochten ze op de roosters om de dieren goed te kunnen bekijken. Daarnaast had de fokstudieclub gezorgd voor aebleskiver (kleine oliebolletjes), glogg (gluhwein) en koffie. Ondanks dat het een besloten activiteit was (dus geen advertentie in de krant) was er een goede opkomst van zo´n 60 mensen. Het was veel werk, maar wel een erg leuke dag!
En dan zijn we nu alweer aan het einde van het jaar..... zo cliché.... maar wat is het weer snel gegaan. Het was economisch best een zwaar jaar. Onze melkprijs ligt toch een stuk lager als in Nederland en veel ruimte voor extraatjes is er dan ook niet geweest. Maar je moet roeien met de riemen die je hebt en dat is ons aardig gelukt. Je moet eerst tevreden zijn met wat je hebt, en alles wat daar dan nog bij komt, is alleen maar een cadeautje!
Zo heeft onze Mads een andere rollator gekregen, en nu loopt (rent) hij door het hele huis. Hij zet de voetjes nog niet goed neer, maar hij weet zich prima te redden. Daar krijg je als ouder de tranen van in je ogen. Zo´n klein kereltje, helemaal trots. Wat wil je dan nog meer...
Wij wensen iedereen een hele goede kerst toe en een voorspoedig 2012! Wij zijn van plan er een mooi jaar van te maken, jullie ook?
Vooruitgang 7 okt. 2011
5 maanden gaat Mads nu alweer vier dagen in de week met de taxi/bus naar de speciale kleuterschool in Aalborg. In het begin was het wennen en aftasten, van beide zijdes. Alles was nieuw voor ons en een Nederlands boerengezin hadden ze daar ook nog nooit gehad. Mads ging met veel plezier naar Stampe, maar veel vooruitgang zat er eigenlijk niet in. Met zijn rollator lopen deed hij niet (meer). Een beetje teleurstellend soms. Eind augustus zijn zijn lerares en fysiotherapeut hier op huisbezoek geweest. Voor hun was het heel verhelderend om hier eens rond te kijken, te zien hoe wij leven en werken. Voor ons was het een mogelijkheid om eens een goed gesprek met hun te hebben over onze twijfels. Groot was onze verbazing toen ze ons vertelden dat Mads het zo leuk vond om te fietsen. Fietsen..... kan hij fietsen dan?!?! Als we hem hier op een fietsje zetten, hield hij de benen stil en gebeurde er niets. We kregen het Stampe-fietsje mee naar huis en ik was nog steeds sceptisch. Ja, fietsen.... we zullen hem wel moeten duwen. Maar we zetten hem op de fiets, maakten zijn voetjes vast met klitteband en daar ging hij. Hij fietste zo weg! Een hele vooruitgang dus. En inmiddels merken me nog meer verschil. Door het fietsen en de vele trainingen is hij sterker geworden in de benen. Hij loop weer meer met zijn rollator en kan beter ontspannen in de benen. 31 oktober zullen de benen en voeten weer behandeld worden met botox. We zijn erg benieuwd. We hopen dat hij, vooral zijn linkervoet beter zal neerzetten. Nu zet hij deze voet erg naar binnen en loopt hij bijna alleen op zijn kleine tenen.
En 23 september hebben we er een nichtje bij gekregen! Waren we eerst bang dat de kleine op/rond de verjaardag van onze jongens geboren zou worden, de kleine mevrouw besliste om ruim 7 weken eerder dan verwacht te komen. Ze heeft een tijdje in de couveuse gelegen, maar ook bij haar was er goede vooruitgang en nu ligt ze lekker in een bedje. Nog steeds in het ziekenhuis, maar het gaat goed met onze kleine Ivy! En het leuke is dat we haar via de webcam hebben kunnen zien. Speciaal voor de ouders is er een webcam boven de couveuse, maar Adriaan heeft ons mee laten kijken. Echt super, net of je er zelf ook even bij bent!
De zomer voorbij.... 10 sept. 2011
De bladeren aan de bomen verkleuren alweer naar geel en rood en de dagen worden al een stuk korter. Het is duidelijk... de zomer is voorbij. Een rare zomer, zowel hier in Denemarken als in Nederland. Eigenlijk mogen we hier nog niets eens zozeer klagen. Op zijn tijd regen en op zijn tijd zon gehad, maar niet echt een week superzomerse dagen zodat we ook eens lekker buiten konden zitten. Ja, in april met de pasen was het heerlijk! De eerste snede gras (20 ha) konden we begin mei al nemen. En daarna was het mooi groeizaam weer. Vorig jaar verdroogde de tweede snede op het land, nu konden we begin juni alweer hakselen (20 ha 1e snede/20 ha 2e snede). Inmiddels hebben we de 3e/4e snede alweer in de kuil zitten. Het was een goed grasjaar, want de 4e/5e snede komt er straks ook nog aan.
Met de maïs is het afwachten. Het was van het voorjaar lang koud, waardoor de maïs een slechte start heeft gehad. Het staat erg wisselend. Veel kleine kolven.
Deze zomer hebben we veel (en onafgebroken) stagiaires gehad. De eerste kwam begin april al, Marco uit Oostenrijk. Afgelost door Arno uit Groningen, vervolgens Tom uit België en uiteindelijk Niels uit Drenthe, die 1 september weer is vertrokken. Een internationaal gezelschap dus. Natuurlijk is het gezellig en makkelijk om stagiaires te hebben, maar we zijn ook wel weer blij dat ze allemaal weer vertrokken zijn. Ondanks dat we een gastenhuisje hebben, heb je ze wel de hele dag over de vloer. Nu moeten we alles weer zelf doen en dat vind ik best prettig. Het is even weer mijn regelmaat zoeken, maar eigenlijk gaat dat al prima. Het is soms een beetje rennen en vliegen en we zijn iets vroeger gaan melken om op tijd klaar te kunnen zijn. Mads wordt iedere morgen om 7.30 uur opgehaald en dan moet alles wel klaar zijn. Kwart voor 5 beginnen we dan ook echt met melken, zodat we om 7 uur binnen kunnen zijn. Ik vind het ook wel weer fijn om mijn eigen werkzaamheden te kunnen doen. In september hebben we dan ook even een rustmaand, geen visite... In december en januari krijgen we trouwens nog wel weer een stagiaire, Maaike uit Zeeland en daar verheugen we ons op.
Vakantie 25 juni 2011
Vakantie, voor iedereen heel normaal eigenlijk. Even een paar dagen of weken erop uit, met de auto en caravan, tent of het vliegtuig. Even weg uit de dagelijkse sleur. Vakantie, voor ons iets speciaals. De afgelopen 5 jaar zijn we niet veel van het bedrijf weggeweest. Een enkele keer zijn we een paar dagen naar Nederland geweest. De laatste keer was september 2009. Iedereen met een eigen bedrijf weet dat het niet makkelijk is om je bedrijf aan een ander over te laten. En een vakantie is natuurlijk dubbel zo duur omdat je ook je vervanging moet betalen. We hebben er nog heel even over gedacht om naar Nederland te gaan. Heel even maar, want een tripje naar Nederland betekent heel veel bezoekjes afleggen. Het is altijd erg leuk om iedereen weer te zien en bij te kletsen, maar eigenlijk hebben we niet genoeg tijd om echt bij te praten. En ook kunnen we lang niet iedereen bezoeken die we graag zouden willen bezoeken. Voor de kinderen is dat gerace van de één naar de ander ook niet leuk. En op die manier is het ook niet echt vakantie.
Daarom hebben we dit jaar besloten om naar Zuid Frankrijk te gaan. Gewoon een paar dagen er tussen uit en helemaal niets doen. Een kameraad van ons die onlangs zijn eigen bedrijf verkocht heeft, zou samen met een andere kameraad en onze stagiair de honeurs waarnemen.
En dus stonden we donderdag 16 juni klaar voor vertrek op Aalborg Luchthaven. Met een twee-propellorvliegtuig vlogen we naar Kopenhagen om vervolgens over te stappen naar Nice. Daar stonden Marcels ouders ons al op te wachten en nog geen uurtje later waren we al op de camping in Fréjus/St. Raphael waar Marcels ouders iedere zomer bivakkeren. Wel heel apart hoor, om 14.30 ben je nog in Aalborg en nog geen 4 uur later ben je 2000 km verder. We hebben een paar dagen genoten van de zon, lekker eten en het mooie zwembad. Svend riep al weken dat hij ging zwemmen, maar toen hij eenmaal zijn grote teen in het water had gestoken, wilde hij niet meer. Gelukkig was hij er best snel door en al de volgende dag was hij niet meer van de glijbaan weg te slaan. Mads vond het water vooral erg nat..... Na een paar heerlijke dagen nietsdoen zijn we maandag de 20e weer teruggevlogen. Op het bedrijf was ook alles goed gegaan, wij hebben een heerlijke vakantie gehad, wat wil je nog meer..... niets toch?!
Stampe 25 juni 2011
Per 1 januari 2011 beginnen de kindjes in Denemarken al op de leeftijd van 2 jr en 11 mnd op de kleuterschool. Svend is vorig jaar 1 november begonnen op de kleuterschool in Øster Hornum, nog geen 4 km verderop. Na de (gebruikelijke) startproblemen gaat het nu prima.
Mads ging nog steeds naar oppasmoeder Lone, de beste oppasmoeder van Denemarken! De fysiotherapeute kwam 2x in de week bij haar aan huis en zelf oefende ze ook veel met Mads. Toch kwam er het moment dat zij Mads niet meer de ondersteuning kon geven die hij nodig heeft. Zowel Lone als wij hadden het er best moeilijk mee. Zij kent ons sinds Svend 11 maanden oud is (toen begon hij bij Lone) en ze heeft alles met Mads meegemaakt en altijd voor ons klaargestaan. Per 1 mei is Mads begonnen op Stampe, een kleuterschool speciaal voor kindjes met een motorische handicap. In totaal zijn er slechts 15 kindjes op de school tot een leeftijd van 6 jaar. Mads is de jongste met zijn twee en een half jaar. Hij zit in een groepje van 8 kindjes (er zijn er twee op weg naar de gewone school) wat begeleid wordt door 6 volwassenen, waaronder een fysiotherapeut en een ergotherapeut die beide fulltime aanwezig zijn. Mads krijgt iedere dag fysiotherapie en ze oefenen veel met hem. De eerste paar dagen ben ik mee geweest
|
